NAFNIÐ
Eftirfarandi er úrdráttur og endursögn úr bókinni
„Names“ eftir Todd D. Bennett.
Hver hefir stigið upp til himna og komið niður?
Hver hefir safnað vindinum í greipar sínar?
Hver hefir bundið vatnið í skikkju sína?
Hver hefir reist öll endimörk jarðar?
Hvað heitir hann og hvað heitir sonur hans
fyrst þú veist það?
Orðskviðirnir (Mishle) 30.4
Skapari okkar gaf okkur öllum ákveðna löngun til að heyra nafn
okkar og þekkja nafn hvert annars. Yfirleitt nýtur fólk þess að
heyra nafn sitt nefnt og oftast hittir á auman streng innra með
okkur þegar einhver kallar okkur röngu nafni og þá sérstaklega
ef viðkomandi á að vita hvað við heitum.
Orðið
„Guð“ er ekki nafn skaparans og notkun orðanna GUÐ eða Guð til
að lýsa skapara alheimsins sem lýst er í ritningunum er ekki
viðeigandi þar sem það getur átt við næstum hvaða „guð“ eða goð
sem er.
Hebreska orðið sem notað er til að lýsa
hinum Almáttka í ritningunum er Elohim (Elóhím). Elohim er
fleirtala og auðkennir skapara alheimsins sem sagði:
„Vér
viljum gjöra manninn eftir
vorri mynd.“
(1. Mósebók 1.26 - Beresheet
1.26) Á meðan Elohim Ritninganna opinberar sjálfan sig á
mismunandi vegu, er hann á sama tíma hinn eini og nafn hans er
eitt. (Zekaryah (Sakaría) 14.9) Þegar við lítum á hebresku
ritningarnar finnum við orðið Elohim hvenær sem textinn vísar
til þess sem yfirleitt er ritað sem Guð í enskum þýðingum.
Eins
og með orðið Guð, þá heyrast margir kristnir og gyðingar ákalla
nafn Drottins, mikla nafnið, lofa nafnið og upphefja nafnið.
Þeir vísa til nafnsins en nota nafn hins Almáttka sjaldan eða
aldrei. Raunar þekkja flestir ekki einu sinni nafn Drottins og
nota því hinn óskilgreinda titil "Drottin."
Orðið
„drottinn (lord)“ hefur verið skilgreint í Westminister Desk
Dictionary sem: 1. einstaklingur sem hefur yfirráð yfir öðrum.
2. einstaklingur sem er leiðandi í starfsgrein. 3. titlaður
aðalsmaður. 4. lávarður. 5. Guð eða Jehovah. 6. Frelsarinn,
Jesús Kristur. 7. drottnari yfir einhverju.
Í
íslenskri orðabók er orðið „drottinn“ skilgreint sem: 1.
húsbóndi, herra. 2 guð, Kristur.
Eins og sjá má hefur orðið helst verið
notað um menn. Titillinn
drottinn (lord) kemur líka úr
heiðni og tengist Baal tilbeiðslu. Áhugavert er að sjá að Baal á
hebresku þýðir
drottinn (lord).
Þegar lesið er í ritningunum um heiðna
menn sem tilbiðja Baal, eru þeir að tilbiðja goð sem ber nafn
sem bókstaflega þýðir
drottinn (lord).
Það má vel sjá í ákveðnum enskum (og
íslenskum) þýðingum hvernig nafn Elohim hefur verið skipt út með
titli.
Hann, sem skóp
sjöstjörnuna og Óríon, sem gjörir niðmyrkrið að björtum morgni
og dag að dimmri nótt, sem kallaði á vötn sjávarins og jós þeim
yfir jörðina,
Drottinn
er nafn hans. Amos 5.7
Drottinn er titill, ekki nafn og er nafninu því greinilega
sleppt í þýðingunni.
Lítum nú á aðvörunina sem Jeremía
(Yirmeyahu) spámaður kom með varðandi tengsl á milli Baal
tilbeiðslu og þess að gleyma nafni skaparans.
Ég heyri hvað
spámennirnir segja, þeir sem boða lygar í mínu nafni. Þeir
segja: Mig dreymdi, mig dreymdi! Hversu lengi á þetta svo að
ganga? Ætla spámennirnir, þeir er boða lygar og flytja tál, er
þeir sjálfir hafa upp spunnið -
hvort hyggjast þeir að koma þjóð minni til að gleyma nafni mínu,
með draumum sínum, er þeir segja hver öðrum, eins og feður
þeirra gleymdu nafni mínu vegna Baals?
Jeremía (Yirmeyahu) 23:25-27.
Þetta er svipað því sem hefur gerst
síðustu aldir. Rétt eins og Ísraelsmenn gleymdu nafninu, hafa
líka margir gyðingar og kristnir gleymt nafni hins Almáttka
vegna notkunar orðsins Baal eða „Drottinn.“
Öll þekkjum við bænina sem byrjar svona:
Faðir vor, þú sem ert
á himnum. Helgist þitt nafn...
Matteus (Mattithyahu) 6.9.
Samkvæmt þessari bæn eigum við föður á himni og nafn hans er
heilagt. Hvað þýðir það?
Okkar himneski faðir hefur
aldrei
sagt okkur að forðast eða þagga niður nafn hans. Aftur og aftur
hefur hann opinberað okkur nafn sitt og hann væntir þess að við
upphefjum nafn hans og metum það mikils, en hvernig getum við
gert það ef við nefnum aldrei nafn hans?
Kristindómurinn virðist hafa gleymt nafni skaparans, rétt eins
og Ísrael (Yisra'el) gleymdi nafninu.
Ritningarnar eru fullar af dæmum um mikilvægi og merkingu nafna.
Hinn Almáttki á sér nafn og það er ekki
Guð eða
Drottinn.
Raunar má finna nafn skaparans 6.823 sinnum í þeim 66 bókum
ritninganna sem hafa verið teknar í helgiritatölu, en hversu
margir þekkja það ekki og geta því ekki svarað gátunni úr
Orðskviðunum (Mishle)?
Hvað heitir hann og
hvað heitir sonur hans fyrst þú veist það?
Ef
Elohim vildi ekki að við þekktum og töluðum út nafn hans, hefði
hann þá birt okkur það næstum sjö þúsund sinnum í ritningunum?
Á
samhengi textanna sést skýrt að nafnið var kunngert, það var
talað í þessu nafni, nafninu var lofsungið, nafnið var heiðrað
og tilbeðið. Hinir réttlátu vænta nafnsins og þrá nafnið.
Levítunum var boðið að þjóna í nafninu og blessa í nafninu. Bóas
heilsaði í nafninu. Davíð konungur blessaði í nafninu, hann
fagnaði í nafninu, ákallaði nafnið og söng um nafnið. Salómon
reisti hús fyrir nafnið. Elía ákallaði nafnið og eldur kom af
himni. Fólk sór þess eið í nafninu að tala sannleikann. Það er
tign í nafninu. Nafnið ver þá sem þjóna honum. Hinir réttlátu
ganga í nafninu. Nafnið er sterkur turn sem veitir hinum
réttlátu öryggi. Hjálp okkar er í nafninu og við treystum á
nafnið. Við eigum að elska nafnið. Þjóðirnar munu óttast nafnið
og nafnið verður kunngjört í Tzion (Síon). Hver sem ákallar nafn
Drottins, mun frelsast. (Jóel 2.32 og Róm. 10.13) Nafnið mun
vara að eilífu. (Tilvísanir í öll versin eru í bókinni „Names“
eftir Todd D. Bennett)
Ekki
er vitað fyrir víst hvaða ritletur var notað þegar Yisra'el fór
frá Mitsrayim (Egyptalandi) en eitt er alveg víst, nafn Elohim
var upphaflega ritað og talað á hebreskri tungu.
Hann
stofnaði hebreska tungumálið sem sérstakt tungumál og opinberaði
nafn sitt á hebresku.
Við
vitum að hebreska í dag er ekki rituð eins og upphaflega var
gert, en stafirnir í nútímahebresku sem samsvara fornhebresku
eru Yud, Hay, Vav, Hay - YHWH. Þar sem búið er að tapa
þekkingunni á framburði nafnsins með banninu (mannasetningunni)
við því að nefna nafnið eru menn nú ekki á einu máli um hvernig
það er borið fram. Flestir telja það vera Yahoweh eða jafnvel
Yehowah.
Samkvæmt sagnfræðingnum, Jósefus, bar æðsti prestur gyllta
kórónu sem á var ritað nafn Elohim sem samanstóð af fjórum
sérhljóðum.
Þegar
fólk segir Hallelu Yah er það hebreskt orð sem þýðir „lof sé
Yah.“
Malakí spámaður vísar í minningarbók og segir:
Þá mæltu þeir hver við annan, sem óttast YHWH, og YHWH gaf gætur
að því og heyrði það, og frammi fyrir augliti hans var rituð
minnisbók (Sefer Zikarone) fyrir þá, sem óttast YHWH og virða
hans nafn. Þeir skulu vera mín eign segir YHWH allsherjar á þeim
degi, sem ég hefst handa (geri þá að gersemum mínum), og ég mun
vægja þeim, eins og maður vægir syni sínum, sem þjónar honum. Þá
munuð þér aftur sjá þann mismun, sem er á milli réttláts manns
og óguðlegs, á milli þess, sem þjónar Elohim, og hins, sem ekki
þjónar honum.
Malakí 3.16-18
Í
þessum ritningarversum er greinilegt að YHWH heldur minnisbók
eða skrá yfir þá sem óttast hann og hugleiða nafn hans.
Daníel spámaður talar um þann dag þegar
bækurnar verða opnaðar til dómsuppkvaðningar og í
Opinberunarbókinni 3.5 segir:
Sá er sigrar,
hann skal þá skrýðast hvítum klæðum, og eigi mun ég afmá nafn
hans úr bók lífsins. Ég mun kannast við nafn hans fyrir föður
mínum og fyrir englum hans.
Í þýðingu þar sem hebresku nöfnin hafa
verið endurreist, segir svo í 2. Mósebók (Shemot) 6.2-8:
Elohim talaði við
Mosheh og sagði við hann: Ég er YHWH! Ég birtist Avraham,
Yitshak og Ya'akov sem El Shaddai, en undir nafninu YHWH hefi ég
eigi opinberast þeim. Ég gjörði og við þá sáttmála, að gefa þeim
Kanaanland, dvalarland þeirra, er þeir dvöldust í sem
útlendingar. Ég hefi og heyrt kveinstafi Yisra'elsmanna, sem
Egyptar hafa að þrælum gjört, og ég hefi minnst sáttmála míns.
Seg því Yisra'elsmönnum: Ég er YHWH. Ég vil leysa yður undan
ánauð Egypta og hrífa yður úr þrældómi þeirra og frelsa yður með
útréttum armlegg og miklum refsidómum. Ég vil útvelja yður til
að vera mitt fólk, og ég vil vera yðar Elohim, og þér skuluð
reyna, að ég er YHWH, Elohim yðar, sem leysi yður undan ánauð
Egypta. Og ég vil leiða yður inn í það land, sem ég sór að gefa
Avraham, Yitshak og Ya'akov, og ég vil gefa yður það til eignar.
Ég er YHWH.
Í
ritningunum virðist sem Mosheh (Móse), hinn útvaldi lausnari
Ysra'els, einn útvalinna manna Elohims, hafi varið allt að
tveimur þriðju lífs síns án þess að þekkja Elohim Ysra'els eða
nafn hans. Þetta er sama ástand og margir útvalinna eru í núna.
Margir þeirra sem eru kallaðir og útvaldir þekkja ekki nafn þess
sem þeir tilbiðja eða vita ekki hvernig á að bera nafn hans
fram. Það eru líka margir núna sem eru að endurreisa nafn YHWH
inn í tilbeiðslu sína. Þeir átta sig á því að þeir hafa notað
ópersónulega og ranga titla til að tilbiðja Elohim og þrá að
endurreisa nafnið á ný.
Nafnið var greinilega talað út áður fyrr og verður talað í
framtíðinni. Eins ætti það að vera talað út á okkar tímum. Þótt
mannkynið hafi verið blekkt öldum saman, þýðir það ekki að við
eigum að gefast upp eða viðurkenna ósigur, sérstaklega ekki í
svo mikilvægu máli.
Við
erum kölluð til að þrauka og öðlast sigur svo að nöfn okkar
verði ekki afmáð. Hluti af göngu okkar er að þekkja, nota og
hugleiða nafnið.
Algeng hebresk ritun á nafninu Jósúa er Yehoshua, Yahushua,
Yahoshua eða Yahshua. Í 4. Mósebók (Bemidbar) 13.16 segir að
Móse (Mosheh) hafi breytt nafni Hósea (Hoshea) í Jósúa
(Yahushua). Hvenær sem við sjáum einhvern fá nýtt nafn í
ritningunum gefur það til kynna mikilvæga breytingu í lífi
einstaklingsins.
Upphaflega nafnið Hósea (Hoshea) þýddi „hjálpræði“ eða
„lausnari“ en eftir að búið var að tengja nafn YHWH við nafn
hans (Yahushua), þýddi það nú „YHWH frelsar.“
Eins
og með nafn föðurins, eru ekki allir á einu máli um það hvernig
á að bera fram nafn Messíasar. Ritningarnar segja okkur að nafn
sonarins þýði „Hann frelsar lýð sinn“ og að hann sé Immanúel „El
með oss.“ Þar sem við vitum að það er Yah sem frelsar lýð sinn
er því rökrétt að bera nafn frelsarans fram sem Yahushua.
Algengur ritháttur er: Yahushua, Yehoshua, Yahshua, Yeshua og
Y'shua.
Við
sjáum nú hópa fólks, alls staðar að úr heiminum, snúa aftur til
hins sanna nafns föðurins og sonarins. Þessi nöfn hafa verið í
gleymsku öldum saman og nú er fólk að gera sitt besta við að
finna réttan framburð á þeim, sem er mjög mikilvægt, þótt það
ætti ekki að valda deilum meðal hinna trúuðu.
Ritningarnar (Tanakh) eru fylltar af
vísbendingum um hið hebreska nafn Messíasar. Þeir sem eru af
hebreskum uppruna og lesa og skilja ritningarnar, eru því að
bíða Messíasar sem mun kallast „YHWH, hjálpræði okkar“ -
Yahushua.
Hann mun afmá dauðann að eilífu, og hinn alvaldi YHWH mun þerra
tárin af hverri ásjónu, og svívirðu síns lýðs mun hann burt nema
af allri jörðinni, því að YHWH hefir talað það. Á þeim degi mun
sagt verða: Sjá, þessi er vor Elohim, vér vonuðum á hann, að
hann mundi frelsa oss. Þessi er YHWH, vér vonuðum á hann. Fögnum
og gleðjumst yfir hjálpræði hans!
Yeshayahu (Jesaja) 25.8-9
Hver sem les síðasta versið á hebresku,
skilur það svona:
.
Á þeim degi mun sagt verða: Sjá, þessi er
vor Elohim, vér vonuðum á hann, að hann mundi frelsa oss. Þessi
er YHWH, vér vonuðum á hann. Fögnum og gleðjumst yfir
yashua
hans!
Mundu að yashua YHWH er Yahushua.
Öldum
saman hefur hin kristna kirkja reynt að kynna hann sem
hellenískan, grískan Messías sem heitir Jesús. Það eru engin
tengsl á milli þessara nafna og því er engin furða að Hebrear
meðtaki ekki hið kristna fagnaðarerindi. Hinn kristni Messías,
Jesús, fellur ekki að spádómunum.
Jesús
var ekki, og er ekki, nafn hins hebreska Messíasar, en ef þú
segir hebreskum einstaklingi að Messías heiti Yahushua, á hann
auðveldara með að skilja það.
Í Yoel (Jóel) 2.31 segir:
Og hver sem ákallar
nafn YHWH, mun frelsast. Það
leiðir okkur beint að nafni sonarins, sem andstætt almennri trú,
er ekki Jesús. Nafnið Jesús er útgáfa af helleníska, gríska
nafninu Iesous, sem stafað er Iesus á latnesku. Sumir segja að
þetta nafn hafi enga merkingu en aðrir segja það vísa til ýmissa
heiðinna guða. Eitt er alveg víst, Jesús var ekki hebreskt nafn
og er ekki bein þýðing á hebreska nafninu Yahushua.
Okkur
ætti að vera alveg ljóst að nafni föðurins hefur verið breytt og
það verið bælt niður öldum saman og það sama á við um nafn
sonarins. Til þess að endurreisa rétt samfélag á milli Elohim og
lýðs hans, þarf að endurreisa þessi nöfn.
Þetta
er sérlega mikilvægt í ljósi þess að hann kallar þá vini sína
sem hlýða honum. Það er erfitt að segja að þú sért vinur
einhvers ef þú veist ekki einu sinni hvað hann heitir.
Eins er það ef þú vilt vera vinur
Yahushua, þá þarf það að fela meira í sér en að segjast bara
þekkja hann.
Þér eruð vinir mínir,
ef þér gjörið það, sem ég býð yður. Ég kalla yður ekki framar
þjóna, því þjónninn veit ekki, hvað herra hans gjörir. En ég
kalla yður vini, því ég hef kunngjört yður allt, sem ég heyrði
af föður mínum. Þér hafið ekki útvalið mig, heldur hef ég
útvalið yður. Ég hef ákvarðað yður til að fara og bera ávöxt,
ávöxt, sem varir, svo að faðirinn veiti yður sérhvað það sem þér
biðjið hann um í mínu nafni.
Jóhannesarguðspjall (Yahanan) 15.14-16
Samfélag þitt við Messías felur meira í sér en að þú segist bara
þekkja hann, sérstaklega ef þú notar rangt nafn. Ég sting upp á
því að það sé góð byrjun að reyna að nota sanna nafnið hans. Það
getur verið klaufalega óþægilegt fyrst að tala út hið hebreska
nafn Yahushua í stað þess að nota helleníska, gríska nafnið
Jesús. Það er aldrei auðvelt að breyta gömlum venjum, en launin
eru vel þess virði og Yahushua mun vissulega kunna að meta
notkun hins rétta nafns.
Ég
hef heyrt suma segja að það sé of erfitt að bera fram hebreska
nafnið og aðra segja að þetta sé eitthvað sem skipti ekki máli.
Þeir segja að þetta sé bara spurning um hjartað og sama hvaða
titill eða rangt nafn sé notað, þá „þekki Guð hjartað.“ Þessi
rök hljóma vel, en eru í beinni andstöðu við ritningarnar. Hver
og einn þarf að biðja yfir þessu, vegna þess að við munum öll
standa frammi fyrir dómaranum einn daginn og þá þurfum við að
geta svarað.
Við erum vöruð við því að einn daginn munu
margir kalla Yahushua „Drottin“ en ekki ganga inn í himnaríki.
Ekki mun hver
sá, sem við mig segir: Herra, herra, (Drottinn, drottinn) ganga
inn í himnaríki, heldur sá einn, er gjörir vilja föður míns, sem
er á himnum. Margir munu segja við mig á þeim degi: Herra,
herra, (Drottinn, drottinn)
höfum vér ekki kennt í þínu nafni,
rekið út illa anda í þínu nafni og gjört í þínu nafni mörg
kraftaverk? Þá mun ég votta þetta: Aldrei þekkti ég yður. Farið
frá mér, illgjörðamenn (lögmálsbrjótendur).
Matteusarguðspjall (Mattithyahu) 7:21-23
Taktu
eftir því að hann segist aldrei hafa þekkt þá. Þeir sem eru
látnir víkja frá nærveru Messíasar neita að fylgja
leiðbeiningunum Torah, sem er nákvæmlega það sem kristindómurinn
hefur gert með því að misnota kenningu náðarinnar.
Ég er
ekki að segja að hver sem noti nafnið Jesús muni fara til
helvítis. Hinn Almáttki er fullur miskunnar og fljótur að
fyrirgefa. Hann refsar okkur ekki fyrir fáfræði okkar.
Margir þrá að þekkja hann en hefur ekki
verið kenndur allur sannleikurinn. Þar getur hann greint
„hugsanir og
hugrenningar hjartans.“
Hebreabréfið (Ibrim) 4.12
Við
vitum að hann er þolinmóður við okkur og það leiðir okkur til
iðrunar. Hann hefur verið þolinmóður við hvert og eitt okkar um
tíma, á meðan við höfum ekki vitað betur. Þegar þú sérð
sannleikann, er það undir þér komið að iðrast, sem er að skipta
út röngum gjörðum fyrir réttar. Það getur verið auðmýkjandi
upplifun að sjá sannleikann og að þurfa að viðurkenna að maður
hafi verið fáfróður varðandi eitthvað svo einfalt, en þó svo
mikilvægt.
Davíð konungur lýsti því yfir í einum
spádómi sínum að Messías myndi koma í nafni YHWH.
Steinninn sem
smiðirnir höfnuðu er orðinn að hyrningarsteini. Að tilhlutun
YHWH er þetta orðið, það er dásamlegt í augum vorum. Þetta er
dagurinn sem YHWH hefir gjört, fögnum, verum glaðir á honum.
YHWH, hjálpa þú, YHWH, gef þú gengi!
Blessaður sé sá sem kemur í nafni YHWH.
Tehillim (Sálmur) 118.22-26
Við sjáum þetta ritningarvers rætast þegar
Yahushua kom ríðandi inn í Yahrushalayim (Jerúsalem) á asna.
Lærisveinarnir
fóru og gjörðu sem Yahushua hafði boðið þeim, komu með ösnuna og
folann og lögðu á þau klæði sín, en hann steig á bak.
Fjöldamargir breiddu klæði sín á veginn, en aðrir hjuggu lim af
trjánum og stráðu á veginn. Og múgur sá, sem á undan fór og
eftir fylgdi, hrópaði: Hósanna syni Davíðs!
Blessaður sé sá sem kemur í nafni YHWH!
Hósanna í hæstum hæðum!
Mattityahu (Matteus) 21.6-9
Mannfjöldinn var greinilega að kalla nafn
YHWH og þess vegna sögðu sumir faríseanna Yahushua að hasta á
lærisveina sína. (Lúkas 19.39) Í stað þess að hasta á lærisveina
sína, sagði Yahushua:
Ég segi yður, ef þeir
þegja, munu steinarnir hrópa.
Lúkas 19.40
Farísearnir höfðu mótað sínar eigin hefðir
og boðorð sem kallast
takanot og er að mörgu leyti í
beinni andstöðu við Torah.
Mikilvæg hlið þjónustu Yahushua á jörðu var að birta hinum
útvöldu nafn YHWH og ég trúi því að hann hafi að lokum verið
líflátinn fyrir að tala út nafnið.
Hann hafði opinberlega lýst yfir nafni
YHWH, þvert gegn
takanot
faríseanna sem bannaði mönnum að nefna nafnið. Flest af því sem
hann kenndi og gerði, var af ásettu ráði gert til að brjóta gegn
þessum
takanot
og sýna lærisveinum sínum á sama tíma hvernig þeir ættu að hlýða
Torah frá hjartanu.
Orðið
Kristur hefur verið tengt við nafn Jesú eins og það væri
eftirnafnið hans, þ.e. Jesús Kristur. Kristur er ekki nafn,
heldur skilgreining sem á rætur að rekja til heiðinnar
menningar. Þeir sem fylgdu hellenískri fjölgyðistrú kölluðu guði
sína drottin (kurios á grísku) eða krist, sem er christos á
grísku.
Af
þessu (og mörgu fleiru sem má lesa um í bókinni „Names“ eftir
Todd D. Bennett) má sjá að orðið Kristur var notað um marga
heiðna guði áður en það var notað um Messías.
Oft
hefur verið reynt að líkja hugtakinu „christos“ við hebreska
orðið smurður (mashiach), sem er yfirleitt þýtt á ensku (og
íslensku) sem Messías. Mashiach hefur verið þýtt sem „smurður“
en ekki er hægt að segja að það sé rétt þýðing orðsins
„christos.“
Gríski textinn sýnir jafnvel Andrés kalla Yahushua „Messías“
(Jóh. (Yahanan) 1.41) sem er rétt grísk túlkun á hebreska orðinu
Mashiach, en ekki Christos.
Rétt
eins og nafni Yahushua var snúið upp á grísku sem Jesús, hefur
einnig hebreska titlinum mashiach verið snúið upp í christos og
síðan þýtt sem Kristur.
Þegar
ég vísa til Yahushua HaMashiach leikur enginn vafi á að ég er að
tala um hebreskan Messías sem uppfyllir spádómana sem gefnir
voru í Tanakh, ekki einhvern nýaldarkrist sem boðar sameiningu
allra trúarbragða heims.
Yahushua gerði kraftaverk í nafni YHWH
eins og hann sagði sjálfur:
Verkin, sem ég gjöri í nafni föður míns, þau vitna um mig.
Yahanan (Jóh.) 10.25
Maðurinn við Fagrahlið læknaðist í nafni Messíasar, sem
inniheldur nafn föðurins. Það var nafnið og trú mannsins á
nafnið sem læknaði líkama hans, eins og Kepha (Kefas) útskýrði
fyrir fólkinu sem varð vitni að þessu. (Post. 3.16)
Næsta morgun voru postularnir leiddir fram
fyrir höfðingja, öldunga og fræðimenn í Jerúsalem til að gera
grein fyrir þessu og Kepha svaraði þeim, fylltur heilögum anda:
Þá sé yður öllum
kunnugt og öllum Ísraelslýð (Yisra'el), að
í nafni Yahushua HaMashiach frá Nasaret,
þess er þér krossfestuð, en Elohim uppvakti frá dauðum, í hans
nafni stendur þessi maður heilbrigður fyrir augum yðar. Yahushua
er steinninn, sem þér, húsasmiðirnir, virtuð einskis, hann er
orðinn hyrningarsteinn. Ekki er hjálpræðið í neinum öðrum.
Og ekkert annað nafn er mönnum
gefið um víða veröld, sem getur frelsað oss.
Postulasagan 4.10-12
Nafnið sjálft er yfirlýsing um það að
YHWH frelsar lýð sinn.
Hjálpræði þýðir líf fyrir þá sem eru frelsaðir og það er líf í
nafninu.
Yahushua gjörði
einnig mörg önnur tákn í augsýn lærisveina sinna, sem eigi eru
skráð á þessa bók. En þetta er ritað til þess að þér trúið, að
Yahushua sé HaMashiach, sonur Elohim,
og að þér í trúnni eigið líf í hans nafni.
Yahanan (Jóh.)
20.30-31
Óvinurinn vill ekki að fólk upplifi þetta fyrirheitna líf og
hjálpræði. Því hefur bæði nafn föðurins og nafn sonarins verið
hulið, breytt, skipt út fyrir önnur nöfn eða spillt, en það er
vilji YHWH að nafn hans sé opinberað og ekkert getur komið í veg
fyrir vilja hans.
Í Esekíel (Yehezqel) 39.7 segir:
En ég vil gjöra mitt
heilaga nafn kunnugt meðal lýðs míns Yisra'el og ekki framar
láta vanhelga mitt heilaga nafn, til þess að þjóðirnar
viðurkenni, að ég er YHWH, heilagur í Yisra'el.
Í Sefanía (Zephaniyah) 3.9 segir:
Já, þá mun ég gefa
þjóðunum nýjar, hreinar varir (hreint tungumál), svo að þær
ákalli allar nafn YHWH og þjóni honum einhuga.
Þar
til þetta gerist verðum við að skilja að Elohim opinberaði nafn
sitt upphaflega á hebresku. Hluti af nauðsynlegri endurreisn er
að endurreisa nafn Elohim á hebresku, nafnið sem hefur verið
þaggað niður og gleymt svo lengi.
Hefðir hafa mótast, sem kenna, og jafnvel
skipa, að nafnið eigi ekki að vera nefnt, en þessi hefð er ekki
studd af Ritningunni. Það að skipta út nafni YHWH fyrir titilinn
„Drottinn,“ eins og hefur verið gert í flestum nútímaþýðingum,
er andstætt boðunum sem finnast í ritningunum.
Þér skuluð gæta þess
að halda öll þau boðorð, sem ég legg fyrir yður. Þú skalt engu
auka við þau né heldur draga nokkuð undan.
Devarim (5.
Mós.) 12.32 Þegar nafninu er
skipt út felur það bæði í sér það að bæta við og draga undan.
Yirmeyahu (Jeremía) spámaður sagði:
YHWH, styrkur
minn, vígi mitt og hæli mitt á neyðardegi, til þín munu þjóðir
koma frá endimörkum jarðar og segja: Lygar einar hafa feður
vorir hlotið að eign, fánýta guði, og enginn þeirra er að neinu
gagni. Getur maðurinn gjört sér guði? Slíkt eru engir guðir!
Fyrir því vil ég í þetta sinn kenna þeim. Ég vil láta þá kannast
við kraft minn og styrkleika, og
þeir skulu viðurkenna, að nafn mitt er
YHWH.
Yirmeyahu 16.19-21
Því var spáð að nafninu yrði spillt, en að
svo yrði það þekkt mitt í Yisra'el (Ísrael) og meðal heiðingja
(Goyim, þjóðanna).
En ég vil gjöra mitt
heilaga nafn kunnugt meðal lýðs míns Ísraels og ekki framar láta
vanhelga mitt heilaga nafn, til þess að þjóðirnar viðurkenni, að
ég er YHWH, heilagur í Ísrael.
Yehezqel (Esekíel) 39.7 Við sjáum
þennan spádóm rætast hjá okkar kynslóð.
Yeshayahu (Jesaja) spámaður talaði út
stórkostlegt fyrirheit YHWH fyrir heiðingja sem gefast YHWH,
elska nafn hans, halda hvíldardaga hans og halda fast í sáttmála
hans:
Svo segir YHWH:
Varðveitið réttinn og gjörið það, sem rétt er, því að hjálpræði
mitt er í nánd og réttlæti mitt birtist bráðlega. Sæll er sá
maður, sem gjörir þetta, og það mannsbarn, sem heldur fast við
það, sá sem gætir þess að vanhelga ekki hvíldardaginn og
varðveitir hönd sína frá því að gjöra nokkuð illt. -Eigi má
útlendingurinn, er gengið hefir YHWH á hönd, segja: YHWH mun
skilja mig frá lýð sínum! Og eigi má geldingurinn segja: Ég er
visið tré! Því að svo segir YHWH: Geldingunum, sem halda
hvíldardaga mína og kjósa það, sem mér vel líkar, og halda fast
við sáttmála minn, þeim vil ég gefa minningarmark og nafn í húsi
mínu og á múrveggjum mínum, sem er betra en synir og dætur.
Eilíft nafn vil ég gefa þeim, það er aldrei mun afmáð verða. Og
útlendinga, sem gengið hafa YHWH á hönd til þess að þjóna honum
og til þess að elska nafn YHWH,
til þess að verða þjónar hans
alla þá, sem gæta þess að vanhelga ekki hvíldardaginn og halda
fast við minn sáttmála, þá mun
ég leiða til míns heilaga fjalls og gleðja þá í bænahúsi mínu.
Brennifórnir þeirra og sláturfórnir skulu vera mér þóknanlegar á
altari mínu. Því að hús mitt skal nefnast bænahús fyrir allar
þjóðir.
Yeshayahu (Jesaja)
56.1-7
Ég er YHWH, það er nafn mitt, og dýrð mína gef ég eigi öðrum né
lof mitt úthöggnum líkneskjum.
Yeshayahu (Jesaja)
42.8
Af því að hann leggur ást á mig, mun ég
frelsa hann, ég bjarga honum, af
því að hann þekkir nafn mitt.
Ákalli hann mig, mun ég bænheyra hann, ég er hjá honum í
neyðinni, ég frelsa hann og gjöri hann vegsamlegan. Ég metta
hann með fjöld lífdaga og læt hann sjá hjálpræði mitt.
Tehillim (Sálmur) 91:14-16
Við höfum gleymt nafninu, en það þýðir
ekki að við getum ekki minnst þess og lært það. Ef við neitum að
biðja þess í einlægni hvort við getum ekki endurreist hið sanna
nafn, getum við ekki vænst þess að læra sannleikann. Við þurfum
öll að taka trúarskref og byrja að tala út nafnið í bæn og af
virðingu. Þegar við höldum því áfram mun andinn heilagi leiða
tungu okkar í sannleika. Andinn hefur verið sendur í nafni
Yahushua:
En hjálparinn, Ruach
Hakodesh (andinn heilagi), sem faðirinn mun senda í mínu nafni,
mun kenna yður allt og minna yður á allt það, sem ég hef sagt
yður.
Yahanan (Jóh.)
14.26
Þegar
andinn hefur kennt okkur, getum við lofað eins og Davíð konungur
gerði:
Hallelu Yah! Þjónar YHWH, lofið, lofið
nafn YHWH. Nafn YHWH sé blessað héðan í frá og að eilífu.
Frá sólarupprás til sólarlags sé nafn YHWH vegsamað.
Tehillim (Sálmur) 113.1-3
Birt með leyfi höfundar
Íslensk þýðing: Sigrún Einarsdóttir
